Ik wil niet leven naar mijn ziekte
Ik heb mijn ziekte dan wel onder controle, het heeft nog altijd een serieuze impact op mijn leven. Vooral in hoe ik zelf omga met gezondheid. Zo heb ik mijn studiekeuze volledig omgegooid omdat ik zelf mensen wil helpen zoals mijn kinesist dat voor mij heeft gedaan. Ik let ook op mijn voeding en drink geen alcohol.
Dat heeft als 20-jarige student wel een invloed op je sociale contacten. Ik ga nooit echt stevig uit. Voor een groot deel omdat ik daar geen behoefte aan heb, maar ook omdat een hele avond cola en water drinken niet altijd even leuk is. Vooral toen ik net begon uit te gaan, had ik last van de groepsdruk om te drinken. Ondertussen zijn mijn vrienden het gewoon en krijg ik zelden tot nooit nog commentaar.
Grenzen aftasten
Ik wil vooral mijn Crohn mijn leven niet laten beïnvloeden. Veel mensen passen zich aan hun ziekte aan, ik vind dat het omgekeerd is. Mijn ziekte moet in het leven passen dat ik wil leiden. Daarom wilde ik toch universitaire studies proberen. Ik wil mijn grenzen toch een beetje aftasten en als iets echt niet lukt, dan stop ik er wel mee. Gelukkig is dat voorlopig nog niet het geval. Ik kan studeren, sporten en met vrienden op stap gaan zonder al te veel last of pijn.