Veel schooltijd gemist
Al van jongs af kreeg ik te maken met de eerste symptomen van colitis ulcerosa. Lang wisten we niet wat het was. De diagnose volgde pas op mijn 19de. Vanaf mijn 8stewas ik regelmatig ziek. Zo ziek dat ik veel school heb gemist. Toch is het mij gelukt niet te veel achterstand op te lopen en verder te studeren.
Ook al was ik vaak afwezig, ik had wel vrienden op school. Net als ik vroegen ze zich af wat er met mij aan de hand was, maar ze hebben er nooit een probleem van gemaakt of mij laten vallen.
De impact van mijn ziekte op mijn sociaal leven vind ik al bij al goed meevallen. Het aantal sociale activiteiten waar ik aan kan deelnemen is wel beperkt. Sporten gaat niet met uitzondering van zwemmen, uitgaan doe ik maar heel zelden en nooit tot erg laat. Soms kan ik een heel weekend helemaal niets doen omdat ik me te slecht voel.
Mijn vrienden en familie staan klaar voor mij. Ze hebben mijn ziekte aanvaard en helpen me om door te zetten als het niet gaat. Opgeven zit niet in mijn aard, ik ben zelf nog nooit met iets gestopt.