Als ik ‘s morgens wakker word, weet ik onmiddellijk wat voor dag het is. Nog voor ik mijn ogen open, voel ik het: die allesoverheersende vermoeidheid. Het hoort erbij, weet ik nu. Ik heb ermee leren leven.
Lees meer
Extreme en chronische vermoeidheid is een van de meest voorkomende neveneffecten van de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa. Het verstoort je sociaal leven waardoor je als patiënt op nog meer onbegrip stoot van de omgeving.
Lees meer
Ik mediteer elke dag en ik let erop dat ik handel naar mijn gevoel. Frequent scan ik mijn lichaam op spanning om tijdig bij te sturen als ik voel dat ik weer meer in mijn hoofd zit dan in mijn lichaam. Het is mijn manier om te vermijden dat de symptomen van de ziekte van Crohn opnieuw hevig opflakkeren.
Lees meer
Het ergste aan ziek zijn, vind ik de vermoeidheid. Het pakt me alles af wat ik graag doe. Bijna alles, dan.
Lees meer
Elke dag voel ik me moe. Maar ik heb daarmee leren omgaan. Hoe actiever ik ben, hoe meer ik vecht tegen die vermoeidheid. Mijn routines heb ik aangepast. Zo krijg ik toch voldoende rust.
Lees meer
Ik sport graag en veel. Als ik me goed voel, lukt me dat. Zo ga ik regelmatig hardlopen, fitnessen en geef ik skiles. Vroeger was ik professioneel skiër. Sport is altijd een belangrijk onderdeel van mijn leven geweest.
Lees meer
Ik ga heel graag op reis, maar mijn ziekte gooit vaak roet in het eten. Een vriendin wil graag met mij op citytrip. Maar onlangs ging ik een week naar Rome en lag ik de hele tijd ziek in mijn bed. Niet ideaal.
Lees meer
Ik heb geluk dat ik geen last heb van diarree. De vermoeidheid speelt me soms wel parten, maar dat valt al bij al nog mee. Ik heb vooral veel last van buikpijn. Pijn die echt ondraaglijk kan zijn, zo hevig dat ik ervan moet huilen of neerliggen in een bepaalde positie zodat het even beter is.
Lees meer
Mijn mama was altijd heel bezorgd. Soms te. Ik deed te veel, ging altijd net een stapje verder. Tegen mij zei ze altijd: “Leg jezelf toch niet zoveel druk op.”
Lees meer