Ziekte nooit verzwegen op het werk

Mijn baas heeft zelf ook een chronische aandoening, dus hij weet wat het is om ermee te leven. Maar ik profiteer niet van zijn begrip. Ik ben nooit thuisgebleven als ik me een beetje slecht voelde. Als ik niet kon werken, dan lag ik echt in bed.

Veel begrip

Mijn collega’s hebben ook altijd begrip getoond, dat doet deugd. Ze hebben geen last van mijn afwezigheid, want ik pas mijn werk aan. Ik ben een perfectioniste. Ik zorg ervoor dat mijn werk gedaan is door goed te plannen. Op die manier zadel ik niemand met mijn taken op.

Flexibele werkgever

Om de zes weken moet ik een dag naar het ziekenhuis, gevolgd door een dag rust. Daarover heb ik gelukkig afspraken kunnen maken op het werk. Ik ben heel blij dat mijn werkgever zo flexibel is. Eerlijk gezegd, als ik nu opnieuw zou moeten solliciteren weet ik niet of ik nog zoveel geluk zou hebben.

Ik werk voltijds omdat thuis zitten niks voor mij is. Als je gaat werken heb je een link met de buitenwereld, en het contact met collega’s is belangrijk voor mij. Dankzij de hospitalisatieverzekering van het werk wordt een groot deel van mijn medische kosten terugbetaald. Ook niet te onderschatten.

Behandeling zorgt voor verbetering

Het was mijn baas die als eerste opmerkte dat het beter met me ging, nadat ik overgestapt was op de behandeling die ik nu nog volg. "Je bent minder een ‘bulldog’, Nathalie", zei hij. Hij bedoelde dat ik meer ontspannen was en aangenamer voor mijn omgeving. Omdat ik minder vaak ziek was en afwezig.

Deze behandeling betekende een grote verbetering. Voor mij én voor mijn omgeving. Ik was me tot zijn opmerking er zelfs niet echt van bewust dat mijn humeur zo sterk bepaald werd door mijn aandoening. Zijn goedbedoelde opmerking was een echte eyeopener, en een motivatie om mijn behandeling trouw te blijven volgen.