Eten en drinken voor de geest

karolien_driesluyten13-scaled-1

Ik mediteer nu enkele jaren. Elke dag. De ene dag gaat het beter dan de andere. Zeker in het begin was het moeilijk. Toch hou ik vol, want het maakt me mentaal rustiger. Ik ben me bewuster van wat er wat er in mijn hoofd omgaat en kan dat ook gemakkelijker sturen. Die mentale rust beïnvloedt mijn fysieke gezondheid.

Mentaal verloor ik de pedalen

Voor die mentale ondersteuning hebben artsen vandaag nog te weinig aandacht, merk ik. Het zou anders wel fantastisch zijn dat je naast de behandeling van je zieke lijf ook mentale begeleiding zou krijgen. Dat zou het plaatje compleet maken. In tijden van extreme ziekte had ik hier echt nood aan. Want mijn lichaam werd wel behandeld, maar mentaal verloor ik de pedalen. Terwijl lichaam en geest elkaars spiegelbeeld zijn. Je kan het ene niet los zien  van het andere.

Mijn Crohn motiveerde mij om meditatie een plaatsje te geven in mijn dagelijkse routine. Mijn drijfveren in het begin waren pure wanhoop en noodzaak om mezelf te helpen. Vandaag doe ik het vooral omdat het goed voelt. Meditatie vult mij aan en laadt mij op, net zoals eten en drinken.

Niet op één dag

Maar het begin is moeilijk. Vergelijk het met je lichaam trainen. Daar heb je ook wilskracht en doorzettingsvermogen voor nodig om je doelen te halen. Fysieke uithouding en spierkracht bereik je niet op één dag. Voor meditatie geldt net hetzelfde. De kans is groot dat je je tijdens je eerste meditatiesessies afvraagt wat je in godsnaam aan het doen bent. Dat is heel normaal, pas als je blijft oefenen boek je resultaten. En die zijn niet min. Mediteren verstrekt mijn mentale weerbaarheid waardoor ik nu beter kan relativeren en omgaan met lastige ervaringen. Klinkt goed, toch?

Geestelijke stilte

De tegenzin van vroeger heeft plaatsgemaakt voor goesting. Ik kijk uit naar mijn dagelijkse meditatiemoment. Dan laat ik even mijn gedachtestroom los. Alle gedachten en gevoelens over mijn doen en laten gaan dan aan de kant en maken plaats voor leegte. Niets dan observerende stilte, zonder oordeel of verlangen.